Gedichten met een boodschap of een betekenis

  De stem van het herstel (3) Er waait een zachte nieuwe wind, hij tilt mijn hoofd, ik voel me bemind. De lucht is fris, de dag wordt licht, een traan vervaagt in nieuw gezicht. Ik proef de stilte zonder pijn, mijn hart klopt rustig, kalm en fijn. De last die jaren op mij lag, verliest zijn greep, verliest zijn slag. Ik leer opnieuw de wereld zien, met ogen die weer helder schijnen bovendien. De bloemen groeien langs mijn pad, hun kleuren zeggen: "leef je dat?" Ik bouw aan kracht die ooit verdwenen, ik spreek weer zacht tot eigen benen. Ik voel de zon, ik hoor het lied, dat mij vertelt: jij hoort hier, je bent lief. Nog wankel, kwetsbaar, maar ik ga, ik vind mezelf, ik word weer "ja". Herstel is geen volmaakt paleis, maar wel een weg, een open reis.

  De stem van de mens (2) Ik adem, maar de lucht doet pijn, een lege stilte stroomt erin. Ik vraag me af of ik nog leef, of ik nog ergens waarde geef. Ik loop, maar elke stap voelt zwaar, mijn voeten vinden geen gebaar. De grond trekt harder dan ik kan, ik voel me kleiner dan een man. Toch brandt er diep een stille vlam, een vonk die weigert dat ik val. Hij fluistert zacht, maar gaat niet uit, al is mijn hoofd zo vol van ruis. Ik wil geloven dat ik sterk ben, al zegt mijn spiegel dat ik zwak ben. Ik wil de ketens ooit verbreken, al lijkt mijn stem soms weggesteken. En soms hoor ik een verre toon, een stem die zingt, maar nog zo schoon. Misschien is dat de hoop die wacht, een ster verstopt in de eindeloze nacht.

De stem van depressie (1) Ik ben de schaduw in je kamer, de kou die kruipt onder je huid. Ik sluit je af van zon en zomer, maak elk geluid weer stil, geluid. Ik fluister dat je niets meer waard bent, dat elke stap te zwaar zal zijn. Ik steel je kracht, je lach, je adem, en vul je hart met dof en pijn. Geen morgen zal ik ooit beloven, ik kleur je nachten zonder licht. Je hoop, je dromen laat ik doven, ik druk een sluier op je zicht. Je kunt niet vluchten, niet ontsnappen, ik houd je vast, ik laat je niet. Ik laat je cirkelen in schaduwen, tot jij vergeet wie jij nog ziet.